Historia grupy czerwono-żółtej

czerwono zoltaWśród barwnego pochodu kroczyła radośnie, a jej kolory odzwierciedlały charakterystyczne dla niej charyzmę i temperament.

CZERWONY, oznaczający ogień Ducha Świętego i miłość oraz
ŻÓŁTY – symbol wiecznego życia i objawionej prawdy.

Taka jest… otwarta na dary z nieba, kochająca Życie i głosząca prawdę. Grupa pielgrzymkowa Czerwono-Żółta.

Ale zacznijmy od początku.

Rok 1984 – Hasło: „Ku Maryi”

Parafia Św. Józefa, Inowrocław, to tutaj miał miejsce początek wędrówki.

Pierwsze wyjście grupy poprowadził ksiądz Grzegorz Groszkowski. Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą Świętą w Inowrocławskim kościele, po czym pielgrzymi udali się pociągiem do Gniezna, gdzie dołączyli do pozostałych kolorowych grup tworząc żywe świadectwo wiernych kroczących z dziękczynieniem ku Maryi.
Wraz z nimi pielgrzymował również obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, którego autorem i opiekunem był Inowrocławianin Czesław Dreliszak. Obecnie obraz przebywa w kościele pw. Św. Józefa (więcej na www.barok.com.pl).

W początkowych latach pielgrzymowania pątnicy napotkali na swojej drodze przeciwności w postaci kontroli Służb Bezpieczeństwa, ponadto mieli utrudnione odprawienie i uczestniczenie we Mszy Świętej w Kaliszu, oraz przejście przez centrum miasta. Te zakazy zniesiono dopiero w roku 1987.

Rok 1985. Hasło: „Zło dobrem zwyciężaj”

W tym roku, swoje wieloletnie pielgrzymowanie, jako niezawodny brat chorąży, rozpoczyna Antonii Wieczorek – najbardziej doświadczony i zagorzały pątnik. Swoją pasję kroczenia na Jasną Górę przekazał swoim przyjaciołom i wnukom. Pamięta jeszcze czasy kiedy noclegi możliwe były tylko w stodołach. Do dzisiaj kroczy wytrwale w pierwszych szeregach czerwono-źółtej.

Rok 1986. Hasło: „Wstanę i pójdę do Ojca”

Pamiętna deszczowa pielgrzymka, podobnie jak ta w 1993 roku. W taką pogodę nie było potrzeby organizowania chrztu dla 'pierwszaków’, ponieważ trwał on praktycznie przez całą drogę. Jednak kiedy warunki były bardziej sprzyjające, wielkim wydarzeniem dla weteranów i mało przyjemnym dla nowicjuszy był chrzest w rzece Prosnej, na postoju 'Strumyk’ przed Komorzem. Trzeba przyznać, że były to bardzo 'orzeźwiające’ chrzciny.

Rok 1987. Hasło: „Zawierzyliśmy miłości”

Nastąpiła nieznaczna zmiana trasy, która z małymi korektami do dziś prowadzi pielgrzymów tymi samymi drogami. Ten rok zapisał się w historii jako ten, który miał rekordową frekwencję. W tym czasie w całej archidiecezjalnej pielgrzymce uczestniczyło cztery i pół tysiąca osób, a w samej czerwono-żółtej, która była wówczas najliczniejszą szło 340 pielgrzymów. Grupą opiekowało się aż czterech księży. Od połowy lat 90-tych w czerwono-żółtej pielgrzymuje regularnie 60-90 osób.

Kolejna lata

W latach 1988-1992 kolejno przyświecały nam hasła:
„Oto Matka Twoja”
„Będziecie moimi świadkami”
„Idźcie i wy do mojej winnicy”
„Otrzymaliście Ducha przybrania za synów:”
„Duch Święty zstąpi na Ciebie”.

Natomiast w latach 1993 – 1995 drogę przemierzaliśmy głosząc hasła:
„Trwali w nauce Apostołów”
„Rodzina drogą Kościoła”
„Idźcie i głoście”.
W 1993r. naszym przewodnikiem był ksiądz Antoni Balcerzak, a w 1994r. ksiądz Jarosław Ścieraszewski.

Rok 1996. Hasło: „Wydajcie owoce godne nawrócenia”

Pięknym owocem naszej pielgrzymki są śluby dwóch czerwono-żółtych par. Pierwszą z nich byli pielęgniarka Agata i Robert, który w grupie pełnił funkcję porządkowego. Poznali się na pielgrzymce w 1993 roku. Drugą szczęśliwą parą, która ślubowała w 2008 roku są siostra Mirella i brat Krzysztof. Małżonkowie poznali się właśnie podczas wspólnego pielgrzymowania.

Rok 1997. Hasło: „Jezus – Jedynym Zbawicielem”

Po raz pierwszy grupa czerwono-żółta wychodziła z samego Inowrocławia. Pielgrzymowanie rozpoczynała w parafii pw. Opatrzności Bożej w Mątwach, a przewodniczył jej wikariusz tejże parafii ks. Andrzej Kaczmarek, który był jej przewodnikiem także w 1996 i 1998 roku.

Wówczas w grupie pojawiła się formacja artystyczno-rozrywkowa stworzona pod nazwą Radio Asfalt.Założycielami, budzącego ogólnopielgrzymkowe zainteresowanie, radia okazali się wszędobylscy, ponadmiarę dociekliwi, pozytywnie zakręceni redaktorzy: Piotr 'Wolfi’ Woltman oraz Tomasz 'Buzala’ Buzalski. Autorski program proponowany przez Radio Asfalt obejmował wywiady, które przeszły do historii, historie o 'komicznych tragediach’ ze szlaku i inne zabawne 'skicze’, które już na zawsze wpisały się w czerwono-żółty kalendarz wspomnień.

Uzupełnieniem tych atrakcji był zawsze gorąco oczekiwany bonus muzyczny „Krzysztof K. bez tajemnic”. Podczas jego „nadawania” pątnicy mogli wykazać się swoimi uzdolnieniami wokalnymi lub zaprezentować swój talent z dziedziny choreografii tworząc układy taneczne. Niewątpliwym sukcesem Radia Asfalt było zainicjowanie audycji dla dusz romantycznych. W ten sposób nieodłącznym elementem pielgrzymowania stał się konkurs poetycki ” O złotą lirę siostry Eli”.

Dzieła poetyckie powstające specjalnie na ten jedyny w swoim rodzaju konkurs, pod pozorną prostotą przekazu, często kryły w sobie głębokie znaczenie, fundamentalne prawdy, ponadczasoprzestrzenny sens czego dowodzi twórczość laureatów konkursu kryjących się pod wymownym pseudonimem 'Białe Jelenie’. Niezapomniany cytat z ich wiersza brzmi: „Orłowianki są z Orłowa, a Janikowianki z Janikowa”.

Istotą popularności konkursu zdecydowanie jest osoba jemu patronująca czyli znakomita poetka i nieoceniona kronikarka grupy Siostra Elżbieta Latawiec o pseudonimie artystycznym Róża (pielgrzymująca od 1996 roku). W jej twórczości można dostrzec niejednokrotnie walory filozoficzne, subtelny romantyzm, ofiarny patriotyzm, wyraz oddania i wierności grupie oraz niepodważalną autentyczność wydarzeń ze świata polityki i faktów z życia społecznego ubranych w dostojną szatę literatury pięknej. Poetka czerpie inspiracje m.in. z codzienności (nie)zwykłego pątnika (wiersze 'Pielgrzym’, 'Idą pielgrzymi, idą’), ale także z biografii wielkich autorytetów jak Jan Paweł II oraz Stefan Wyszyński. Na pielgrzymkowej trasie, ukryty wcześniej z powodu wrodzonej skromności, talent poetki zaczął się wyłaniać w 2002 roku odkąd siostra Róża regularnie raczy nas swoimi wierszami.

Siostra Ela jest również rozpoznawana dzięki prowadzonej przez siebie 'Ksindze’, zawierającej najdrobniejsze szczegóły z każdego odcinka trasy i postoju. Znajdują się w niej unikatowe zdjęcia, autografy, opisy, podpisy, omówienia i wszelkie najdrobniejsze pamiątki ze szlaku. W niej umieszczone są także wiersze siostry Elżbiety.
'Ksinga’ ma dla grupy i dla samej autorki wartość bezcenną.

Radio Asfalt w rożnych formach funkcjonuje do dziś.

Lata 1998, 1999

Rok 1998 przemierzaliśmy drogę pod hasłem „Duchu Święty wołam przyjdź”, a w roku 1999, rozważaliśmy na temat wejścia w nowy czas – hasłem pielgrzymki: „Z wiarą Ojców w Trzecie Tysiąclecie’.
Od tego roku (do teraz) pielgrzymka organizowana jest przez parafię Świętego Ducha. W 1999 roku grupa czerwono-żółta ponownie wychodziła z Gniezna, prowadzona przez ks. Tadeusza Kwitowskiego (do 2001)

Rok 2000

Hasło pielgrzymki z 2000 roku brzmiało „Ciebie Boga wysławiamy”.
Odtąd grupa już nieprzerwanie wychodzi z Inowrocławia, do roku 2002 z noclegiem w Mogilnie. Podczas tej pielgrzymki zdarzyła się pewna legendarna historia dotycząca 'Ksingi’ siostry Eli z siostrą Różą i bratem Buzalą w rolach głównych. Otóż ta z perspektywy czasu zabawna, jednak w tamtej chwili mrożąca krew w żyłach historia miała miejsce przed postojem w miejscowości Żegocin, w połowie pielgrzymiej wędrówki…

Lata 2001, 2002

Pielgrzymowanie w roku 2001 upłynęło pod hasłem: „Wypłyń na głębię”. Natomiast w roku 2002 pragnęliśmy „Zobaczyć Jezusa”. To był także początek drogi księdza Dariusza Żochowskiego jako przewodnika naszej grupy. Ksiądz Darek jest przewodnikiem najdłużej pielgrzymującym z grupą czerwono-żółtą.

Rok 2003. „Żyję już nie ja”

Niemalże od samego początku istnienia grupy pątnikom z czerwono-żółtej towarzyszył hymn „Czerwono-żółte kolory sztandaru naszego to znak… Cztery!” (związek treści całego utworu z charakterystycznym wykrzyknieniem liczebnika '4′ jest niewyjaśniony po dzień dzisiejszy i raczej już pozostanie tajemniczym elementem hymnu). Owocem roku 2003 był nowy, lecz wcale nie konkurujący z pierwotnym, hymn pt.’Ptak’. Wyszedł on spod pióra i gitary kwartetu KANA (Katarzyny, Agaty, Natalii, Agnieszki) należącego do zespołu pielgrzymkowego. Autorki zdecydowały się na tę nazwę gdyż pierwszym (nieświadomym wagi tej sprawy) świadkiem pełnego wykonania hymnu był pewien kontrowersyjny drozd.

W tym roku następuje zmiana trasy. Omijamy Mogilno wyodrębniając dwa nowe noclegi w Strzelnie i Trzemesznie. Podczas gdy na jednym z noclegów gościmy u państwa Kosierzów w Kościelnej Wsi organizujemy chrzest o nowym wymiarze, w fantazyjnych strojach, z artystyczną oprawą, wymyślnymi konkursami i niezapomnianą zabawą.

Lata 2004-2007

Przez lata 2004 – 2007 głoszone były hasła:
„Kto nie miłuje nie zna Boga”,
„Idziemy oddać Mu pokłon”,
„Posłał mnie abym ubogim niósł dobrą nowinę”,
„Z miłości przeznaczył nas dla siebie”.

Ulubioną porą Czerwono-żółtych, oprócz porannych Godzinek, był apel. Wówczas ukojeni wieczornym wiatrem, odświeżeni po całodziennej wędrówce spotykaliśmy się w kościele lub pod gwiazdami i wspólnie ofiarowaliśmy się opiece Jezusa i Matki Bożej. Słuchaliśmy krótkich rozważań, śpiewaliśmy ulubione piosenki i pogłębialiśmy relacje przyjaźni.
Do szczególnych postaci które wędrowały w naszej w grupienależy z pewnością ksiądz biskup Wojciech Polak. Nie brakowało zakonników(m.in. siostra Marzena), diakonów, kleryków, lekarzy czy pielęgniarek (te funkcję pełniły nieocenione siostry Marianna, Bugusia, Marta zwana Lolą czy Mirella).

Natomiast w slangu Czerwono-żółtych do dziś funkcjonują neologizmy i zwroty: 'kontemplujmy się’, 'Ku Ci!’, 'Pamiętaj kolego nie wchodź ciepły do zimnego’, 'trageeeeedia’, 'lelochy’, 'skicz’ 'powodzi się’ …i wiele innych 😉

* * *
…Wśród barwnego pochodu kroczyła radośnie…
Taka jest…
Otwarta na dary z nieba… z wdzięcznością przyjmowała życzliwość gospodarzy i pomocną dłoń brata kroczącego obok.
Kochająca życie… ponieważ wiedziała, że jej obecność w świętym miejscu jest darem i cudem.
Głosząca prawdę… wtedy gdy przychodził czas poruszających serce konferencji i w czasie modlitw, w jedności śpiewanych przed Tronem Bożym….

Grupa pielgrzymkowa Czerwono-żółta.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Bez kategorii. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.